سوره واقعه(متن و ترجمه)
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
هنگامی که واقعه [بسیار عظیم قیامت] واقع شود، (۱)
2
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾
که در واقع شدنش دروغی [در کار] نیست، (۲)
3
پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است. (۳)
4
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾
هنگامی که زمین به شدت لرزانده شود، (۴)
5
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾
و کوه ها درهم کوبیده وریز ریز شوند. (۵)
6
فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿٦﴾
در نتیجه غباری پراکنده گردد، (۶)
7
وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾
وشما سه گروه شوید: (۷)
8
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿٨﴾
سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۸)
9
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۹)
10
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾
و پیشی گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشی گیرندگان [به رحمت و آمرزش] اند، (۱۰)
11
أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾
اینان مقربان اند، (۱۱)
12
در بهشت های پر نعمت اند. (۱۲)
13
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾
گروهی بسیار از پیشینیان، (۱۳)
14
وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿١٤﴾
و اندکی از پسینیان، (۱۴)
15
عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾
بر تخت هایی زربافت، (۱۵)
16
مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿١٦﴾
در حالی که روبروی یکدیگر بر آنها تکیه دارند. (۱۶)
17
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾
نوجوانانی همیشه نو جوان همواره [برای خدمت] پیرامونشان می گردند، (۱۷)
18
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ ﴿١٨﴾
با قدح ها و کوزه ها و جام هایی از باده ناب و پاک، (۱۸)
19
لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾
که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بی خرد شوند، (۱۹)
20
وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿٢٠﴾
و میوه ها از هر نوعی که اختیار کنند، (۲۰)
21
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾
و گوشت پرنده از هر گونه ای که بخواهند، (۲۱)
22
و حوریانی چشم درشت، (۲۲)
23
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾
هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛ (۲۳)
24
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾
پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می دادند. (۲۴)
25
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿٢٥﴾
در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند، نه کلام گناه آلودی، (۲۵)
26
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿٢٦﴾
مگر سخنی که سلام است و سلام، (۲۶)
27
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿٢٧﴾
و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۲۷)
28
در سایه درخت سدر بی خارند، (۲۸)
29
و درختان موزی که میوه هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است، (۲۹)
30
و سایه ای گسترده و پایدار، (۳۰)
31
و آبی ریزان، (۳۱)
32
و میوه ای فراوان، (۳۲)
33
لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾
که پایان نپذیرد و ممنوع نشود، (۳۳)
34
و همسرانی بلند مرتبه، (۳۴)
35
إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣٥﴾
که ما آنان را با آفرینشی ویژه آفریدیم؛ (۳۵)
36
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾
پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده ایم (۳۶)
37
عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. (۳۷)
38
[همه این نعمت ها] برای سعادتمندان [است.] (۳۸)
39
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٩﴾
گروهی بسیار از پیشینیان، (۳۹)
40
وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿٤٠﴾
و گروهی بسیار از پسینیان، (۴۰)
41
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۴۱)
42
در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،] (۴۲)
43
و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه، (۴۳)
44
لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿٤٤﴾
نه خنک است و نه آرام بخش، (۴۴)
45
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿٤٥﴾
اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، (۴۵)
46
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ ﴿٤٦﴾
و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، (۴۶)
47
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾
و پیوسته می گفتند: آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می شویم؟! (۴۷)
48
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾
و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می شوند؟! (۴۸)
49
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿٤٩﴾
بگو: بی تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان، (۴۹)
50
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿٥٠﴾
برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد. (۵۰)
51
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾
آن گاه شما ای گمراهان انکار کننده! (۵۱)
52
لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾
قطعاً از درختی که از زقّوم است [و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست] خواهید خورد؛ (۵۲)
53
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾
و شکم ها را از آن پر خواهید کرد، (۵۳)
54
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿٥٤﴾
و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید، (۵۴)
55
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿٥٥﴾
مانند نوشیدن شترانی که به شدت تشنه اند؛ (۵۵)
56
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿٥٦﴾
این است پذیرایی از آنان در روز جزا. (۵۶)
57
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾
ما شما را آفریدیم، پس چرا [آفرینش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمی کنید؟ (۵۷)
58
أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾
آیا از [حالات و دگرگونی های] نطفه ای که در رحم می ریزید آگاه هستید؟ (۵۸)
59
أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾
آیا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرینید یا ما آفریننده ایم؟ (۵۹)
60
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٦٠﴾
ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کردیم، و هیچ چیز ما را [در جاری کردن مرگ بر شما] مغلوب نمی کند. (۶۰)
61
عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾
[آری، مرگ را مقدّر کردیم] تا امثال شما را جایگزین شما کنیم و شما را به صورتی که نمی دانید آفرینشی تازه و جدید بخشیم، (۶۱)
62
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾
و به راستی پیدایش نخستین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی شوید؟! (۶۲)
63
أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾
مرا خبر دهید آنچه را می کارید، (۶۳)
64
أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾
آیا شما آن را می رویانید، یا ما می رویانیم؟ (۶۴)
65
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿٦٥﴾
به یقین اگر بخواهیم، آن را ریز ریز کرده و خاشاک می کنیم که متأسف و شگفت زده می شوید، (۶۵)
66
[و می گویید:] مسلماً ما خسارت زده ایم، (۶۶)
67
بلکه ناکام و محرومیم (۶۷)
68
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾
به من خبر دهید آبی که می نوشید، (۶۸)
69
أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿٦٩﴾
آیا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده اید یا ما فرود آورنده ایم؟ (۶۹)
70
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٠﴾
اگر بخواهیم آن را تلخ می گردانیم، پس چرا سپاس گزاری نمی کنید؟ (۷۰)
71
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿٧١﴾
به من خبر دهید آتشی که می افروزید، (۷۱)
72
أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾
آیا شما درختش را به وجود آورده اید یا ما به وجود آوردنده ایم؟ (۷۲)
73
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ ﴿٧٣﴾
ما آن را وسیله تذکر و مایه استفاده برای صحرانشینان و بیابانگردان قرار داده ایم. (۷۳)
74
فَسَبِّـحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٧٤﴾
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. (۷۴)
75
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾
پس به جایگاه ستارگان سوگند می خورم، (۷۵)
76
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿٧٦﴾
و اگر بدانید بی تردید این سوگندی بس بزرگ است. (۷۶)
77
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ﴿٧٧﴾
که یقیناً این قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛ (۷۷)
78
[که] در کتابی مصون از هر گونه تحریف و دگرگونی [به نام لوح محفوظ جای دارد.] (۷۸)
79
لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾
جز پاک شدگان [از هر نوع آلودگی] به [حقایق و اسرار و لطایف] آن دسترسی ندارند. (۷۹)
80
تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٨٠﴾
نازل شده از سوی پروردگار جهانیان است. (۸۰)
81
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿٨١﴾
آیا شما نسبت به این گفتار سهل انگاری می کنید [و آن را قابل اعتنا نمی دانید؟!] (۸۱)
82
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾
و فقط نصیب خود را این قرار می دهید که آن را انکار کنید؟! (۸۲)
83
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾
پس چرا هنگامی که روح به گلوگاه می رسد، (۸۳)
84
وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿٨٤﴾
و شما در آن وقت نظاره گر هستید [و هیچ کاری از شما ساخته نیست!] (۸۴)
85
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾
و ما به او از شما نزدیک تریم، ولی نمی بینید. (۸۵)
86
فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿٨٦﴾
[آری] پس چرا اگر شما پاداش داده نمی شوید [و به گمان خود قیامتی در کار نیست و شما را قدرتی بزرگ و فراتر است؟] (۸۶)
87
تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٨٧﴾
آن [روح به گلوگاه رسیده] را [به بدن محتضر] برنمی گردانید، اگر [در ادعای خود] راستگویید؟ (۸۷)
88
فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾
پس اگر [جان به گلو رسیده] از مقربان باشد، (۸۸)
89
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩﴾
[در] راحت و آسایش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.] (۸۹)
90
وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿٩٠﴾
و اگر از سعادتمندان باشد، (۹۰)
91
فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿٩١﴾
[به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد. (۹۱)
92
وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ ﴿٩٢﴾
و اما اگر از انکار کنندگان [حقایق و] گمراه باشد، (۹۲)
93
پذیرایی از او با آب جوشان است، (۹۳)
94
و وارد شدن به دوزخ است. (۹۴)
95
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿٩٥﴾
[آنچه درباره این سه طایفه بیان شد،] بی تردید این است همان حقّ یقینی. (۹۵)
96
فَسَبِّـحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٩٦﴾
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. (۹۶)
| سوره قبلی:
۵۵.الرحمن |
۵۶.الواقعة | سوره بعدی:
۵۷.الحديد |
۱.الفاتحة ۲.البقرة ۳.آل عمران ۴.النساء ۵.المائدة ۶.الأنعام ۷.الأعراف ۸.الأنفال ۹.التوبة ۱۰.يونس ۱۱.هود ۱۲.يوسف ۱۳.الرعد ۱۴.ابراهيم ۱۵.الحجر ۱۶.النحل ۱۷.الإسراء ۱۸.الكهف ۱۹.مريم ۲۰.طه ۲۱.الأنبياء ۲۲.الحج ۲۳.المؤمنون ۲۴.النور ۲۵.الفرقان ۲۶.الشعراء ۲۷.النمل ۲۸.القصص ۲۹.العنكبوت ۳۰.الروم ۳۱.لقمان ۳۲.السجدة ۳۳.الأحزاب ۳۴.سبإ ۳۵.الفاطر ۳۶.يس ۳۷.الصافات ۳۸.ص ۳۹.الزمر ۴۰.غافر ۴۱.فصلت ۴۲.الشورى ۴۳.الزخرف ۴۴.الدخان ۴۵.الجاثية ۴۶.الأحقاف ۴۷.محمد ۴۸.الفتح ۴۹.الحجرات ۵۰.ق ۵۱.الذاريات ۵۲.الطور ۵۳.النجم ۵۴.القمر ۵۵.الرحمن ۵۶.الواقعة ۵۷.الحديد ۵۸.المجادلة ۵۹.الحشر ۶۰.الممتحنة ۶۱.الصف ۶۲.الجمعة ۶۳.المنافقون ۶۴.التغابن ۶۵.الطلاق ۶۶.التحريم ۶۷.الملك ۶۸.القلم ۶۹.الحاقة ۷۰.المعارج ۷۱.نوح ۷۲.الجن ۷۳.المزمل ۷۴.المدثر ۷۵.القيامة ۷۶.الانسان ۷۷.المرسلات ۷۸.النبإ ۷۹.النازعات ۸۰.عبس ۸۱.التكوير ۸۲.الإنفطار ۸۳.المطففين ۸۴.الإنشقاق ۸۵.البروج ۸۶.الطارق ۸۷.الأعلى ۸۸.الغاشية ۸۹.الفجر ۹۰.البلد ۹۱.الشمس ۹۲.الليل ۹۳.الضحى ۹۴.الشرح ۹۵.التين ۹۶.العلق ۹۷.القدر ۹۸.البينة ۹۹.الزلزلة ۱۰۰.العاديات ۱۰۱.القارعة ۱۰۲.التكاثر ۱۰۳.العصر ۱۰۴.الهمزة ۱۰۵.الفيل ۱۰۶.قريش ۱۰۷.الماعون ۱۰۸.الكوثر ۱۰۹.الكافرون ۱۱۰.النصر ۱۱۱.المسد ۱۱۲.الإخلاص ۱۱۳.الفلق ۱۱۴.الناس