رده:ریشه شناسی واژگان قرآن
«فرهنگنامه ریشهشناختی واژگان قرآن»[۱]، یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشههای ثلاثی بهکاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشهشناسی»[۲] مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشهشناسی، روشی است که در زبانشناسی تاریخی، برای رصد تحولات یک واژه در هر دو جنبه لفظ و معنا، مورد استفاده قرار میگیرد.
حقیقت آن است که یک ریشه در گذر زمان، معانی متعددی را بهخود میگیرد و دچار چندمعنایی یا ابهام میشود. با استفاده از روش ریشهشناسی، میتوان از تحولات و آسیبهای مذکور عبور کرده و «معنای اولیه» یک ریشه را که بازگشت معانی متعدد به آن است، به دست آورد، و معنای جامع و بنیادین ریشه را بر اساس آن تعیین کرد. در حقیقت، ریشهشناسی میتواند ما را از تشتت و ابهام رهانیده و به سرچشمه معنا رهنمون شود. این مهم برای فهم معنا در ریشه ها و واژگان قرآنی نیز بسیار راهگشا است.در این زمینه بیشتر بخوانید
صفحهها در ردهٔ «ریشه شناسی واژگان قرآن»
۱۷ صفحۀ زیر در این رده هستند؛ این رده در کل ۲۱۷ صفحه دارد.
(صفحهٔ قبلی) (صفحهٔ بعدی)