غلم (ریشه)
ریشه «غلم» (ĠLM)؛ واژه غلام تنها واژه از این ریشه است که در قرآن به کار رفته است.
معنای لغوی
غلام به معنای پسر، نوجوان و فرزند است. لغویان مولفه هیجان و شهوت را در معنای ریشه موثر دانسته اند (ابن فارس، ج4؛ 387).
ساخت‌های صرفی در قرآن
واژه غُلام: 13 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
| فارسی | بین‌المللی | فارسی | انگلیسی | ||||
| آفروآسیایی باستان | Ġulum | غلم | مرد جوان | young man | Orel, 229 (no. 1018) | ||
| سامی باستان | Ġulam | غلم | مرد جوان، برده جوان | young man, young slave | |||
| عبری | עלם | علم | ˁLM | مرد جوان ، توان جوانی | young man, youth, youthful vigour | با توجه به دیدگاه سامی شناسان مبنی بر تمایز اصیل عین و غین در زبان سامی که در برخی زبانها از جمله در زبان عربی حفظ شده، این دو واج در سایر زبانها (مانند عبری) یکی شده اند. بنابراین باید ماده غلم را ماده جدایی در نظر گرفت. | Gesenius, 761 |
| آرامی | עלם | علم | ˁLM | مرد جوان ، پسر جوان پرتوان | young man, vigorous lad | Jastrow, 1084 | |
| سریانی | ܥܠܡ | علم | ˁLM | مرد جوان ، توان جوانی | young man, youth, youthful vigour | PayneSmith, 414 | |
| مندایی | ˁLM | مرد جوان | young man, youth | Macuch,351 | |||
| اوگاریتی | ĠLM | پسر، جوان، شاهزاده، نجیب زاده | boy, youth"; 2) "prince"; 3) the 'Noble', divine title | DelOlmo, 319 | |||
| فنیقی | ˁLMt | زن جوان، دوشیزه | young woman, virgin | Krahmalkov, 372 | |||
| سبائی | ĠLM | پسر، دختر، مرد جوان | boy/girl; young man | Beeston, 53 | |||
| عربی | غلام | پسر، نوجوان، فرزند | مشکور، 610
Zammit, 308 | ||||