هون (آسانی)
ریشه «هون» (HWN)؛ آسانی. این ریشه در این معنا 5 بار در قرآن کریم بهکار رفته است.
معنای لغوی
هون: (بفتح اوّل) آسانى. «هَانَ عليه الامر هَوْناً: سهل» چنانكه فرموده: وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً فرقان: 63. هون در جاى حال و مراد از آن تواضع و وقار و آرامى است يعنى بندگان خدا آنانند كه در روى زمين با آرامى و تواضع راه ميروند. در مجمع از امام صادق عليه السلام منقول است: آن مردى است كه بطبيعت خود راه ميرود خود پسندى و تكلّف ندارد.
هَيِّنٌ: آسان. قالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَ هَيِّنٌ مريم: 9. خدايت گفت: آن بر من آسان است.
أَهْوَنُ: آسانتر. وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ روم: 27. اوست كه آفريدن را شروع ميكند و سپس آنرا از سر ميگيرد خلقت دوّم بر او از خلقت اوّل آسانتر است (قاموس قرآن، ج7، ص169).
ساختهای صرفی در قرآن
اَهوَن (صفت تفضیل): 1 بار
هَیِّن (صفت فعیل): 3 بار
هَون (اسم): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | اَهوَن | اَهوَن | اَهوَن | هون: آسانى | قاموس قرآن، ج7، ص: 169 | |
آفروآسیایی | *hunay- | هنی | be small | کوچک بودن | ||
سامی | *hunay- | هنی | 'a little' | 'کمی' | ||
عربی | gunayy-at- | جُنَیی-َت- |
نیز رجوع کنید: هون (خواری)