نار (ریشه)
ریشه «نار» (nār)؛ آتش. این واژه 145 بار در قرآن کریم بهکار رفته است.
معنای لغوی
آتش. واژه نار با «نور» همریشه است.
ساختهای صرفی در قرآن
نار (اسم): 145 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | نار | نار | نار | آتش | قاموس قرآن، ج7، ص: 126 | |
آفروآسیایی | *nur- | نُر | fire; coal | آتش؛ زغال سنگ | ||
سامی | *nūr- | نور | 'fire' 1, 'to sparkle' 2 | "آتش" 1، "درخشیدن" 2 | ||
اکدی | naw/maru ? | نَو/مَرُ | ||||
اگاریتی | nr 1 | نُر | ||||
عبری | nūr 1 | نُور | ||||
آرامی یهودی | nūrā 1 | نُورَا | ||||
سریانی | nūrā 1 | نُورَا | ||||
عربی جنوبی | nwr 2 | نور | ||||
عربی | nwr (u) 2 | نور |
نیز رجوع کنید: نور (ریشه)