صفصف (ریشه)
ریشه «صفصف» (ṢFṢF)؛ صاف بودن، پاک و هموار بودن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
صفصف: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً. فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» طه: 105 و 106. صفصف زمين همواريست كه علف ندارد. گوئى در هموارى مانند يك صف است (مجمع). راغب نيز چنين گفته است يعنى: تو را از كوهها پرسند، بگو خدايم آنها را بطور كامل پراكنده ميكند و زمين را بيابان هموار ميگرداند، در آن پستى و بلندى نبينى. (قاموس قرآن، ج4، ص134).
ساخت‌های صرفی در قرآن
صَفصَف (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | صَفصَف | صَفصَف | صَفصَف | صفصف زمين همواريست كه علف ندارد. - صفصف: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً. فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» طه: 105 و 106. | قاموس قرآن، ج4، ص: 134 | |
| آفروآسیایی | *c̣ap- | صف | be clean | پاک بودن | ||
| سامی | *ṣVpVʔ-/*ṣVpVw- | صفء | 'be clean' | "پاک بودن" | ||
| مهری | ṣofi | صُفِ | ||||
| جبالی | ṣefi | صِفِ | ||||
| حرصوصی | ṣafi | صَفِ | ||||
| عربی | ṣfw | صفو | ||||
نیز رجوع کنید: صفو (ریشه)