صفو (ریشه)
ریشه «صفو» (ṢFW)؛ صفاء، پاکی و خلوص، برگزیدن. این ریشه‌ی قرآنی در معنای برگزیدن 15 بار و در معنای صاف و پاک 2 بار به‌کار رفته، و یک بار نیز در نام مکان «صفا» آمده است.
معنای لغوی
صفو: راغب گويد: اصل صفو خلوص شىء است از آميختگى. «وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى» محمد: 15. و نهرهائى از عسل صاف و خالص.
اصفاء: خالص كردن و آن معنى اختيار و اختصاص ميدهد «أَصْفَيْتُ فُلَاناً بِالشَّىْءِ: آثَرْتُهُ بِهِ». «أَ فَأَصْفاكُمْ رَبُّكُمْ بِالْبَنِينَ وَ اتَّخَذَ مِنَ الْمَلائِكَةِ إِناثاً» اسراء: 40.
صفوان: سنگ خالص و صاف، ايضا صفا، واحد هر دو صفوانه است مثل مرجان و مرجانة (مجمع). «فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَيْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْداً ...» بقره: 264 (قاموس قرآن، ج4، ص136).
ساخت‌های صرفی در قرآن
معنای برگزیدن
اَصفَیَ (فعل باب افعال): 2 بار
اِصطَفَیَ (فعل باب افتعال): 12 بار
مُصطَفَی (اسم مفعول، باب افتعال): 1 بار
معنای پاکی
مُصَفَّی (اسم مفعول، باب تفعیل): 1 بار
صَفوان (صفت مشبهه): 1 بار
نام مکان
صَفا (علم مکان): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | مُصَفَّی | مُصَفَّی | مُصَفَّی | صفو: راغب گويد: اصل صفو خلوص شىء است از آميختگى | قاموس قرآن، ج4، ص: 136 | |
| آفروآسیایی | *c̣ap- | صف | be clean | پاک بودن | ||
| سامی | *ṣVpVʔ-/*ṣVpVw- | صفء | 'be clean' | "پاک بودن" | ||
| مهری | ṣofi | صُفِ | ||||
| جبالی | ṣefi | صِفِ | ||||
| حرصوصی | ṣafi | صَفِ | ||||
| عربی | ṣfw | صفو | ||||