حمل (ریشه)
ریشه «حمل» (ḤML)؛ برداشتن بار، حمل کردن. این ریشه جمعا 64 بار در قرآن به کار رفته است.
معنای لغوی
حمل: (بفتح اوّل) برداشتن بار و بار. فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّى يَضَعْنَ حَمْلَهُنَ ... طلاق: 6 بر آنها خرجى دهيد تا بار خويش را بگذارند (قاموس قرآن، ج2، ص181).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَمَلَ (فعل مجرد): 41 بار
حِمل (اسم): 3 بار
حَمل (اسم): 8 بار
حامِل (اسم فاعل): 2 بار
حَمولَة (صفت فعول): 1 بار
حَمّالَة (صفت مبالغه): 1 بار
حَمَّلَ (فعل باب تفعیل): 5 بار
اِحتَمَلَ (فعل باب افتعال): 3 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَمَلَ | حَمَلَ | حَمَلَ | حمل: برداشتن بار و بار | قاموس قرآن، ج2، ص: 181 | |
| آفروآسیایی | *ḥumil- | حمل | load | بار | ||
| آفروآسیایی | *ḥumil- | حمل | pregnant | حامله | ||
| سامی | *ḥVmil- | حمل | 'carry (a load)' | "حمل (بار)" | ||
| سامی | *ḥVmVl- | حمل | 'be pregnant' | "باردار بودن" | ||
| عربی | ḥml i,1,12 | حمل ِ\\ | ||||
| عربی | ḥml | حمل | ||||