حمل (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «حمل» (ḤML)؛ برداشتن بار، حمل کردن. این ریشه جمعا 64 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

حمل: (بفتح اوّل) برداشتن بار و بار. فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّى يَضَعْنَ‏ حَمْلَهُنَ‏ ... طلاق: 6 بر آنها خرجى دهيد تا بار خويش را بگذارند (قاموس قرآن، ج2، ص181).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَمَلَ (فعل مجرد): 41 بار

حِمل (اسم): 3 بار

حَمل (اسم): 8 بار

حامِل (اسم فاعل): 2 بار

حَمولَة (صفت فعول): 1 بار

حَمّالَة (صفت مبالغه): 1 بار

حَمَّلَ (فعل باب تفعیل): 5 بار

اِحتَمَلَ (فعل باب افتعال): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حَمَلَ حَمَلَ حَمَلَ حمل: برداشتن بار و بار قاموس قرآن، ج‏2، ص: 181
آفروآسیایی *ḥumil- حمل load بار
آفروآسیایی *ḥumil- حمل pregnant حامله
سامی *ḥVmil- حمل 'carry (a load)' "حمل (بار)"
سامی *ḥVmVl- حمل 'be pregnant' "باردار بودن"
عربی ḥml i,1,12 حمل ِ\\
عربی ḥml حمل

منابع

حمل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2