رهو (ریشه)
ریشه «رهو» (RHW)؛ خیس بودن، مرطوب بودن. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
رهو: گشوده. باز (صحاح) راغب آنرا راه وسيع گفته. طبرسى آنرا ساكن و آرام معنى كرده ولى راغب آنرا نپسنديده است «وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ» دخان: 24. دريا را گشوده بگذار كه آنها غرق شدگانند (قاموس قرآن، ج3، ص130).
ساخت‌های صرفی در قرآن
رَهو (صفت): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | رَهو | رَهو | رَهو | رهو: گشوده- «وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ» دخان: | قاموس قرآن، ج3، ص: 130 | |
| آفروآسیایی | *yVrah- ~ *har- (?) | یره | be wet | خیس بودن | ||
| سامی | *yVrVh- | یره | 'moisten' | "مرطوب کردن" | ||
| عبری | yrh | یره | ||||