دأب (ریشه)
ریشه «دأب» (DˀB)؛ روش و منش. این ریشه 6 بار در قرآن به‌کار رفته است.
معنای لغوی
دأب: عادت و شأن و تلاش طبرسى فرموده: دأب بمعنى عادت است «دَأَبَ يَدْأَبُ» آنگاه گويند كه كسى بچيزى عادت كند و در آن مستمرّ باشد كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا آل عمران: 11 يعنى عادت و طريقه اين كفّار مانند عادت آل فرعون و پيشينيان است كه آيات ما را تكذيب كردند (قاموس قرآن، ج2، ص322).
ساخت‌های صرفی در قرآن
دَأب (اسم): 4 بار
دَأَب (اسم): 1 بار
دائِب (اسم فاعل): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | دَأب | دَأب | دَأب | دأب: عادت و شأن و تلاش طبرسى فرموده: دأب بمعنى عادت است «دَأَبَ يَدْأَبُ» آنگاه گويند كه كسى بچيزى عادت كند و در آن مستمرّ باشد كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا آل عمران: 11 يعنى عادت و طريقه اين كفّار مانند عادت آل فرعون و پيشينيان است كه آيات ما را تكذيب كردند | قاموس قرآن، ج2، ص: 322 | |
| آفروآسیایی | *dab(ʔ)- | دب | follow; walk; come and go | دنبال کردن؛ راه رفتن؛ رفت و آمد | ||
| سامی | *dVbb- | دبب | 'crawl, walk slowly' | خزیدن، آهسته راه رفتن | ||
| عربی | dbb | دبب | ||||