دأب (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «دأب» (DˀB)؛ روش و منش. این ریشه 6 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

دأب: عادت و شأن و تلاش طبرسى فرموده: دأب بمعنى عادت است «دَأَبَ‏ يَدْأَبُ‏» آنگاه گويند كه كسى بچيزى عادت كند و در آن مستمرّ باشد كَدَأْبِ‏ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا آل عمران: 11 يعنى عادت و طريقه اين كفّار مانند عادت آل فرعون و پيشينيان است كه آيات ما را تكذيب كردند (قاموس قرآن، ج2، ص322).

ساخت‌های صرفی در قرآن

دَأب (اسم): 4 بار

دَأَب (اسم): 1 بار

دائِب (اسم فاعل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن دَأب دَأب دَأب دأب: عادت و شأن و تلاش طبرسى فرموده: دأب بمعنى عادت است «دَأَبَ‏ يَدْأَبُ‏» آنگاه گويند كه كسى بچيزى عادت كند و در آن مستمرّ باشد كَدَأْبِ‏ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا آل عمران: 11 يعنى عادت و طريقه اين كفّار مانند عادت آل فرعون و پيشينيان است كه آيات ما را تكذيب كردند قاموس قرآن، ج‏2، ص: 322
آفروآسیایی *dab(ʔ)- دب follow; walk; come and go دنبال کردن؛ راه رفتن؛ رفت و آمد
سامی *dVbb- دبب 'crawl, walk slowly' خزیدن، آهسته راه رفتن
عربی dbb دبب

منابع

داب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2