خلط (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)

ریشه «خلط» (H̬LṬ)؛ آمیختن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

خلط: آميختن. وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى‏ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ‏ تُخالِطُوهُمْ‏ فَإِخْوانُكُمْ ... بقره: 220 منظور از مخالطه چنانكه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى ميپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختيد آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفته‏اند (قاموس قرآن، ج2، ص282).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خَلَطَ (فعل مجرد): 1 بار

خُلَطاء (جمع): 1 بار

خالَطَ (فعل باب مفاعله): 1 بار

اِختَلَطَ (فعل باب افتعال): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن خَلَطَ خَلَطَ خَلَطَ خلط: آميختن قاموس قرآن، ج‏2، ص: 281
آفروآسیایی *ḫalVṭ- خلط mix مخلوط کردن
سامی *ḫVliṭ- خلط 'mix' 'مخلوط کردن'
مهری h_elōt خِلُت
حرصوصی h_elōt خِلُت
عربی ḫlṭ خلط

منابع

خلط (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2