خلط (ریشه)
ریشه «خلط» (H̬LṬ)؛ آمیختن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
خلط: آميختن. وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُكُمْ ... بقره: 220 منظور از مخالطه چنانكه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى ميپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختيد آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفتهاند (قاموس قرآن، ج2، ص282).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خَلَطَ (فعل مجرد): 1 بار
خُلَطاء (جمع): 1 بار
خالَطَ (فعل باب مفاعله): 1 بار
اِختَلَطَ (فعل باب افتعال): 3 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خَلَطَ | خَلَطَ | خَلَطَ | خلط: آميختن | قاموس قرآن، ج2، ص: 281 | |
| آفروآسیایی | *ḫalVṭ- | خلط | mix | مخلوط کردن | ||
| سامی | *ḫVliṭ- | خلط | 'mix' | 'مخلوط کردن' | ||
| مهری | h_elōt | خِلُت | ||||
| حرصوصی | h_elōt | خِلُت | ||||
| عربی | ḫlṭ | خلط | ||||