شقو (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۴ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «شقو» (ŠQW)؛ شقاوت، بدبختی. این ریشه 12 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شقو: شقاوت: بدبختى. خلاف سعادت. مصدر آن شقو، شقوة، شقاوت و شقاء آمده است‏ «قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا» مؤمنون: 106. «فَمِنْهُمْ‏ شَقِيٌ‏ وَ سَعِيدٌ» هود: 105 (قاموس قرآن، ج4، ص61).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شَقَیَ (فعل مجرد): 4 بار

شَقِیّ (صفت فعیل): 4 بار

اَشقَی (صفت تفضیل): 3 بار

شِقوَة (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن شَقَیَ شَقَیَ شَقَیَ شقو: شقاوت: بدبختى قاموس قرآن، ج‏4، ص: 60
آفروآسیایی *suḳ- سق push, pull فشار دادن، کشیدن
سامی *šVwVḳ- شوق 'push' 'فشار دادن'
عربی swq سوق

منابع

شقو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2