دکک (ریشه)
ریشه «دکک» (DKK)؛ کوبیدن، ضربه زدن. این ریشه 7 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
دكّ: (بر وزن فلس) كوبيدن. زمين نرم. در صحاح ميگويد: دكّ بمعنى كوبيدن است و «دَكَكْتُ الشَّيْءَ دَكّاً»
«كَلَّا إِذا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا» فجر: 21 «وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً» حاقّه: 14. در اين دو آيه دكّ مصدر استعمال شده است يعنى آنگاه كه زمين بسختى كوبيده و نرم شد (قاموس قرآن، ج2، ص351).
ساخت‌های صرفی در قرآن
دَکَّ (فعل مجرد): 2 بار
دَکّ (اسم): 3 بار
دَکَّة (اسم): 1 بار
دَکّاء (صفت مبالغه): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | دَکَّ | دَکَّ | دَکَّ | دكّ: كوبيدن | قاموس قرآن، ج2، ص: 351 | |
| آفروآسیایی | *da/uk- | دک | beat, pound | ضرب و شتم، کوفتن | ||
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *duk- | دک | 'pound' 1, 'beat' 2 | "کوفتن" 1، "ضربه" 2 | ||
| سامی | *dik- | دک | 'flour' | آرد- پودر | ||
| اکدی | dakāk- 1, dāk- 2 | دَکَک- \ دَک- | ||||
| اکدی | d/tiktu | د/تِکتُ | ||||
| اگاریتی | dk | دک | ||||
| عبری | hādēk 1 | هَدِک | ||||
| عربی | dkk | دکک |