فرس (ریشه)

ریشه «فرس» (FRS)؛ اسب، سواره. این ریشه در قرآن کریم نیامده است.

معنای لغوی

-

ساخت‌های صرفی در قرآن

این ریشه در قرآن نیامده است.

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	فَرَشَ	فَرَشَ	فَرَشَ	و من الانعام حمولة و فرشا		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 160
آفروآسیایی	*para/is-	فرس	horse	اسب	22 حمولة و فرشا
آفروآسیایی
سامی	*paraš-	فرش	horse	اسب	22 حمولة و فرشا
سامی	*pir[a]ŝ-	فرش	'stretch' (trans.)	"کشیدن و دراز کردن"
عبری	pārāš	فَرَش	'team of horses, horses for a chariot; horseman'	'تیم اسب، اسب برای ارابه. سوارکار		[KB 977]. According to [KB], all the textual attestations of p. belong to one lexeme whereas in
آرامی	Anc. prš	فرش	'horseman, cavalry-man'	"سوار، سواره نظام"		[HJ 945]. Hapax in KAI 202B 2 (lrkb
آرامی یهودی	pārāš, det. pārāšā	فَرَش\  فَرَشَ	'horseman, knight'  'rider'	"سوار، شوالیه"		[Ja. 1243], prš
سریانی	parrāšā	فَررَشَ	'eques'	اسب سواری		[Brock. 609], [PS 3308].
مندایی	paraša	فَرَشَ	'mounted soldier, horseman'	"سرباز سواره، سوارکار"		[DM 363].
عربی جنوبی	Sab. frs1	فرس	'horse/mare; cavalryman, cavalry'  'Pferd'	'اسب / مادیان; سواره نظام		[SD 46]. Qat. frs1
گعز	faras	فَرَس	'horse'	"اسب"		[LGz. 166].
مهری	fǝrháyn	فرهَین	'mare; horse'	مادیان، اسب		[JM 98].
حرصوصی	ferhín	فِرهِن	'mare; horse'	مادیان، اسب		[JH 34].
عربی	faras-	فَرَس-	'cheval ou jument', farasat- 'jument'	اسب یا مادیان		[BK 2 568],
عربی	frš u/i,1,10	فرش ُ/ِ

منابع

منابع ریشه شناسی 2