غوی (ریشه)

ریشه «غوی» (ĠWY)؛ فریب، گمراهی. این ریشه 22 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

غوى: غىّ و غواية بمعنى رفتن براه هلاكت است. گر چه آنرا ضلالت نوميدى، جهل ناشى از اعتقاد فاسد و فساد گفته‏اند.

طبرسى ذيل آيه‏ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ‏ الْغَيِ‏ بقره: 256. فرموده: «غَوَى‏ يَغْوَى‏ غَيّاً وَ غَوايَةً: سَلَكَ طَريقَ الْهَلاكِ» يعنى راه هلاكت در پيش گرفت: در نهايه آنرا ضلالت و دخول در باطل گفته است‏

وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ‏ الغَيِ‏ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا اعراف: 146. باطمينان ميتوان گفت كه رشد بمعنى نجات و غىّ بمعنى هلاكت است يعنى: اگر راه نجات را بينند آنرا در پيش نگيرند و اگر راه هلاكت را بينند آنرا در پيش گيرند.

وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ‏ فَغَوى‏ طه: 121. آدم بپروردگارش نافرمانى كرد و راه هلاكت رفت.

رَبَّنا هؤُلاءِ الَّذِينَ‏ أَغْوَيْنا أَغْوَيْناهُمْ‏ كَما غَوَيْنا قصص: 63. پروردگارا اينان آنهااند كه براه هلاكتشان برديم. ما آنها را براه هلاكت برديم چنانكه خود بدان راه رفتيم (قاموس قرآن، ج5، ص132).

ساخت‌های صرفی در قرآن

غَوَیَ (فعل مجرد): 3 بار

اَغوَیَ (فعل باب افعال): 8 بار

غاوِی (اسم فاعل): 6 بار

غَوِیّ (صفت فعیل): 1 بار

غَیّ (اسم): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	غَوَیَ	غَوَیَ	غَوَیَ	غوى: غىّ و غواية بمعنى رفتن براه هلاكت است		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 131
آفروآسیایی	*ɣawaʔ-	غوء	deceive	فریب دادن
سامی	*ɣVwaʔ-	غوء	'deceive, tempt'	"فریب دادن، وسوسه کردن"
عربی	ɣwʔ	غوء

منابع

غوی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2