خلط (ریشه)

ریشه «خلط» (H̬LṬ)؛ آمیختن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

خلط: آميختن. وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى‏ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ‏ تُخالِطُوهُمْ‏ فَإِخْوانُكُمْ ... بقره: 220 منظور از مخالطه چنانكه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى ميپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختيد آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفته‏اند (قاموس قرآن، ج2، ص282).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خَلَطَ (فعل مجرد): 1 بار

خُلَطاء (جمع): 1 بار

خالَطَ (فعل باب مفاعله): 1 بار

اِختَلَطَ (فعل باب افتعال): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	خَلَطَ	خَلَطَ	خَلَطَ	خلط: آميختن		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 281
آفروآسیایی	*ḫalVṭ-	خلط	mix	مخلوط کردن
سامی	*ḫVliṭ-	خلط	'mix'	'مخلوط کردن'
مهری	h_elōt	خِلُت
حرصوصی	h_elōt	خِلُت
عربی	ḫlṭ	خلط

منابع

خلط (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2