خصص (ریشه)

ریشه «خصص» (H̬ṢṢ)؛ ویژه شدن، اختصاص. این ریشه 4 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

خصص: اختصاص بمعنى ويژه شدن است. در مجمع ذيل آيه 105 بقره ميگويد: اختصاص بچيزى، آنست كه در آن تنها باشد و ضدّ آن اشتراك است. راغب نيز چنين گفته است. وَ اللَّهُ‏ يَخْتَصُ‏ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ‏ بقره: 105. خدا هر كه را خواهد برحمت خويش مخصوص ميكند (قاموس قرآن، ج2، ص252).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اِختَصَّ (فعل باب افتعال): 2 بار

خاصَّة (اسم فاعل): 1 بار

خَصاصَة (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	اِختَصَّ	اِختَصَّ	اِختَصَّ	اختصاص: برگزیدن- ويژه شدن - وَ اللَّهُ‏ يَخْتَصُ‏ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 252
آفروآسیایی	*ḫʷac̣-	خص	break	شکستن
سامی	*ḫVṣ-	خص	'break off'	'قطع کردن'
اکدی	ḫaṣû	خَصُ

منابع

خصص (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2