حمأ (ریشه)

ریشه «حمأ» (ḤMˀ)؛ گل سیاه، لجن. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حماء: لجن سياه بد بو. وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ‏ حَمَإٍ مَسْنُونٍ‏ حجر:26. انسان را از گل خشك از گل سياه بد بو آفريديم (قاموس قرآن، ج2، ص170).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَمَأ (اسم): 3 بار

حَمِئَة (صفت): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	حَمَأ	حَمَأ	حَمَأ	حماء: گِل- لجن سياه بد بو		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 170
آفروآسیایی	*ḥ/hVm- (?)	حم	be black	سیاه بودن
سامی	*ḥam-	حم	'become black'	"سیاه شدن"
عربی	ḥmm a,4	حمم َ\

منابع

حمأ (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2