حمأ (ریشه)

ریشه «حمأ» (ḤMˀ)؛ گل سیاه، لجن. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حماء: لجن سياه بد بو. وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ‏ حَمَإٍ مَسْنُونٍ‏ حجر:26. انسان را از گل خشك از گل سياه بد بو آفريديم (قاموس قرآن، ج2، ص170).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَمَأ (اسم): 3 بار

حَمِئَة (صفت): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حَمَأ حَمَأ حَمَأ حماء: گِل- لجن سياه بد بو قاموس قرآن، ج‏2، ص: 170
آفروآسیایی *ḥ/hVm- (?) حم be black سیاه بودن
سامی *ḥam- حم 'become black' "سیاه شدن"
عربی ḥmm a,4 حمم َ\

منابع

حما (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2