خبأ (ریشه)

ریشه «خبأ» (H̬Bˀ)؛ پوشیده. این واژه تنها 1 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

خب‏ء: پوشيده. نهان (اقرب) راغب گويد: هر ذخيره شده پوشيده را خبأ گويند. أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ‏ الْخَبْ‏ءَ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُخْفُونَ وَ ما تُعْلِنُونَ‏ نمل: 25 شيطان اعمالشان را بر آنان آراسته تا خدائى را كه در آسمانها و زمين نهان را آشكار ميكند و آنچه پنهان ميكنيد و آشكار ميداريد ميداند، سجده نكنند (قاموس قرآن، ج2، ص217).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خَبء (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	خَبا	خَبا	خَبا	خب‏ء: پوشيده		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 217
آفروآسیایی	*ḫub-	خب	hole, pit	حفره، گودال
سامی	*ḫabb-	خبب	'pit'	"گودال"
اکدی	ḫabbu	خَببُ

منابع

خبا (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2