خبأ (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «خبأ» (H̬Bˀ)؛ پوشیده. این واژه تنها 1 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

خب‏ء: پوشيده. نهان (اقرب) راغب گويد: هر ذخيره شده پوشيده را خبأ گويند. أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ‏ الْخَبْ‏ءَ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُخْفُونَ وَ ما تُعْلِنُونَ‏ نمل: 25 شيطان اعمالشان را بر آنان آراسته تا خدائى را كه در آسمانها و زمين نهان را آشكار ميكند و آنچه پنهان ميكنيد و آشكار ميداريد ميداند، سجده نكنند (قاموس قرآن، ج2، ص217).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خَبء (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن خَبا خَبا خَبا خب‏ء: پوشيده قاموس قرآن، ج‏2، ص: 217
آفروآسیایی *ḫub- خب hole, pit حفره، گودال
سامی *ḫabb- خبب 'pit' "گودال"
اکدی ḫabbu خَببُ

منابع

خبا (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2