ثنی (ریشه)

ریشه «ثنی» (T̠NY)؛ دو، عطف کردن. این ریشه در قرآن جمعا 29 مرتبه به‌کار رفته است.

معنای لغوی

ثنى: در مجمع البيان ذيل آيه 5 از سوره هود ميگويد: ثنى در اصل بمعنى عطف است، به عدد دو از آن جهت اثنان گويند كه يكى بر ديگرى عطف است‏ و روي هم حساب ميشوند (قاموس قرآن، ج1، ص318).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ثَنَیَ (فعل مجرد): 1 بار

ثانِی (اسم فاعل): 1 بار

ثانِی (شمار ترتیبی): 1 بار

اِثنان (شمار): 20 بار

مَثنَی1 (شمار قیدی): 3 بار

مَثانی (جمع مثنی): 2 بار

اِستَثنَیَ (فعل باب استفعال): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	ثَنَیَ	ثَنَیَ	ثَنَیَ	خم کردن		قاموس قرآن، ج‏1، ص: 318
آفروآسیایی
سامی	*t_Vny-	ثنی	two	دو
اکدی	šinā	شِنَ
اگاریتی	t_n	ثن
فنیقی	šnm	شنم
عبری	šǝnayim	شنَیِم
عربی جنوبی	t_ny	ثنی
مهری	t_ōni	ثُنِ	'second', me-t_eny-ēt 'incisor tooth'	'دوم'، "دندان ثنایا"
جبالی	met_enút	مِثِنُت	'incisor tooth'	"دندان ثنایا (پیشین)"
حرصوصی	t_ēnye	ثِنیِ	'second', me-t_enē-t 'incisor tooth'	'دوم'، "دندان ثنایا"
سقطری	mitníoh	مِتنِئُه	'tooth'	"دندان"
عربی	ʔit_nāni	ءِثنَنِ

منابع

ثنی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2