ثنی (ریشه)

ریشه «ثنی» (T̠NY)؛ دو، عطف کردن. این ریشه در قرآن جمعا 29 مرتبه به‌کار رفته است.

معنای لغوی

ثنى: در مجمع البيان ذيل آيه 5 از سوره هود ميگويد: ثنى در اصل بمعنى عطف است، به عدد دو از آن جهت اثنان گويند كه يكى بر ديگرى عطف است‏ و روي هم حساب ميشوند (قاموس قرآن، ج1، ص318).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ثَنَیَ (فعل مجرد): 1 بار

ثانِی (اسم فاعل): 1 بار

ثانِی (شمار ترتیبی): 1 بار

اِثنان (شمار): 20 بار

مَثنَی1 (شمار قیدی): 3 بار

مَثانی (جمع مثنی): 2 بار

اِستَثنَیَ (فعل باب استفعال): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن ثَنَیَ ثَنَیَ ثَنَیَ خم کردن قاموس قرآن، ج‏1، ص: 318
آفروآسیایی
سامی *t_Vny- ثنی two دو
اکدی šinā شِنَ
اگاریتی t_n ثن
فنیقی šnm شنم
عبری šǝnayim شنَیِم
عربی جنوبی t_ny ثنی
مهری t_ōni ثُنِ 'second', me-t_eny-ēt 'incisor tooth' 'دوم'، "دندان ثنایا"
جبالی met_enút مِثِنُت 'incisor tooth' "دندان ثنایا (پیشین)"
حرصوصی t_ēnye ثِنیِ 'second', me-t_enē-t 'incisor tooth' 'دوم'، "دندان ثنایا"
سقطری mitníoh مِتنِئُه 'tooth' "دندان"
عربی ʔit_nāni ءِثنَنِ

منابع

ثنی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2