بوء (مکان گزیدن)

ریشه «بوء» (BWˀ)؛ مکان ساختن، مهیا کردن. این ریشه در این معنا 11 بار آمده است.

معنای لغوی

«وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيْتِ» (حجّ: 26)، آنگاه كه مكان بيت را براى ابراهيم مهيّا كرديم. مهيّا كردن ساختن و تسويه است‏ (قاموس قرآن، ج1، ص246).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَوَّأَ (فعل باب تفعیل): 6 بار

مُبَوَّأ (اسم مفعول، باب تفعیل): 1 بار

تَبَوَّأَ (فعل باب تفعّل): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	بَوَّأَ	بَوَّأَ	بَوَّأَ	جای دادن- مشخص کردن مکان- «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيْتِ» (حجّ: 26)، آنگاه كه مكان بيت را براى ابراهيم مهيّا كرديم. مهيّا كردن ساختن و تسويه است‏ «تُبَوِّئُ‏ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ».		قاموس قرآن، ج‏1، ص: 246
آفروآسیایی	*baw-/*bay-	بو	place, house	مکان، خانه
سامی	*bVwVʔ-	بوء	'go,come' 1, 'enter' 2, 'return' 3	"رفتن، آمدن" 1، "ورود" 2، "بازگشت" 3

منابع

بوا (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2