بوء (مکان گزیدن)

از قرآن پدیا

ریشه «بوء» (BWˀ)؛ مکان ساختن، مهیا کردن. این ریشه در این معنا 11 بار آمده است.

معنای لغوی

«وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيْتِ» (حجّ: 26)، آنگاه كه مكان بيت را براى ابراهيم مهيّا كرديم. مهيّا كردن ساختن و تسويه است‏ (قاموس قرآن، ج1، ص246).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَوَّأَ (فعل باب تفعیل): 6 بار

مُبَوَّأ (اسم مفعول، باب تفعیل): 1 بار

تَبَوَّأَ (فعل باب تفعّل): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن بَوَّأَ بَوَّأَ بَوَّأَ جای دادن- مشخص کردن مکان- «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيْتِ» (حجّ: 26)، آنگاه كه مكان بيت را براى ابراهيم مهيّا كرديم. مهيّا كردن ساختن و تسويه است‏ «تُبَوِّئُ‏ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ». قاموس قرآن، ج‏1، ص: 246
آفروآسیایی *baw-/*bay- بو place, house مکان، خانه
سامی *bVwVʔ- بوء 'go,come' 1, 'enter' 2, 'return' 3 "رفتن، آمدن" 1، "ورود" 2، "بازگشت" 3

منابع

بوا (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2