شعیب (ریشه): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''ریشه «شُعَیب»''' (Šuˁayb)؛ یکی از پیامبران الهی، نام پیامبر قوم مَدیَن. این نام 11 بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == شعيب: يكى از پيامبران نامى كه اسم مباركش يازده بار در قرآن مجيد آمده است. او بمردم مدين مبعوث شده بود «وَ إِلى مَدْيَنَ أ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[منابع ریشه شناسی 2]] | [[منابع ریشه شناسی 2]] | ||
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]] | |||
[[رده:ش (ریشه)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۱
ریشه «شُعَیب» (Šuˁayb)؛ یکی از پیامبران الهی، نام پیامبر قوم مَدیَن. این نام 11 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
شعيب: يكى از پيامبران نامى كه اسم مباركش يازده بار در قرآن مجيد آمده است. او بمردم مدين مبعوث شده بود «وَ إِلى مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً» اعراف: 85 (قاموس قرآن، ج4، ص42).
ساختهای صرفی در قرآن
شُعَیب (علم انسان): 11 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | شُعَیب | شُعَیب | شُعَیب | شعيب: يكى از پيامبران نامى كه اسم مباركش يازده بار در قرآن | قاموس قرآن، ج4، ص: 41 | |
آفروآسیایی | *ĉVmb- | شمب | meet together | با هم ملاقات کردن | ||
سامی | *ŝVʕab- | شعب | 'gather' | 'جمع آوری' | ||
عربی | šʕb a,1 | شعب َ\ |