سوم (ریشه)

ریشه «سوم» (SWM)؛ سیما، علامت، نشانه. این ریشه 10 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سيما: علامت و هيئت‏ «تَعْرِفُهُمْ‏ بِسِيماهُمْ‏» بقره: 273. آنها را با علامتشان ميشناسى. مُسَوَّم (بصيغه مفعول) يعنى نشاندار. مثل‏ «مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ‏ الْمُسَوَّمَةِ» آل عمران: 14. در آيه‏ «لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ. مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ» ذاريات 34 و 35 نيز بقرينه‏ «عِنْدَ رَبِّكَ» نشاندار منظور است سنگهاى نشانداريكه نشان گناهكاران دارند و مخصوص آنهااند (قاموس قرآن، ج3، ص356).

ساخت‌های صرفی در قرآن

مُسَوِّم (اسم فاعل باب تفعیل): 1 بار

مُسَوَّم (اسم مفعول باب تفعیل): 3 بار

سیما (اسم): 6 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	مُسَوِّم	مُسَوِّم	مُسَوِّم	سيما: علامت و هيئت‏ «تَعْرِفُهُمْ‏ بِسِيماهُمْ‏» بقره: 273. آنها را با علامتشان ميشناسى.		قاموس قرآن، ج‏3، ص: 356
آفروآسیایی	*(ʔi-)sim-	سم	name	نام
آفروآسیایی	*sim-	سم	call, speak	صدا زدن، صحبت کردن
سامی	*(ʔi-)šim-	شم	name	نام
سامی	*šVmVy/w-	شمی	'call, give name'	صدا زدن، نام نهادن
اکدی	šum-	شُم-
اگاریتی	šm	شم
فنیقی	šm	شم
عبری	šēm	شِم
آرامی	Pal šēm, šwm	شِم\ شوم
آرامی بایبل	šum	شُم
سریانی	šǝm	شم
آرامی جدید	Urm šimm-	شِمم-
مندایی	šum-	شُم-
عربی جنوبی	s1̇m	س̇م
گعز	sǝm	سم
مهری	ham	هَم
مهری	hmō	همُ
جبالی	šum	شُم
حرصوصی	hem	هِم
حرصوصی	hēm	هِم
سقطری	šem	شِم
عربی	ʔism-	ءِسم-
عربی	smy/w	سمی/و
عربی جدید	Leb ʔǝsǝm, Mec ism, Mlt isem	ءسم\  ِسم\ ِسِم

نیز رجوع کنید: سمو (اسم)

منابع

سوم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2