سوم (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «سوم» (SWM)؛ سیما، علامت، نشانه. این ریشه 10 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سيما: علامت و هيئت‏ «تَعْرِفُهُمْ‏ بِسِيماهُمْ‏» بقره: 273. آنها را با علامتشان ميشناسى. مُسَوَّم (بصيغه مفعول) يعنى نشاندار. مثل‏ «مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ‏ الْمُسَوَّمَةِ» آل عمران: 14. در آيه‏ «لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ. مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ» ذاريات 34 و 35 نيز بقرينه‏ «عِنْدَ رَبِّكَ» نشاندار منظور است سنگهاى نشانداريكه نشان گناهكاران دارند و مخصوص آنهااند (قاموس قرآن، ج3، ص356).

ساخت‌های صرفی در قرآن

مُسَوِّم (اسم فاعل باب تفعیل): 1 بار

مُسَوَّم (اسم مفعول باب تفعیل): 3 بار

سیما (اسم): 6 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن مُسَوِّم مُسَوِّم مُسَوِّم سيما: علامت و هيئت‏ «تَعْرِفُهُمْ‏ بِسِيماهُمْ‏» بقره: 273. آنها را با علامتشان ميشناسى. قاموس قرآن، ج‏3، ص: 356
آفروآسیایی *(ʔi-)sim- سم name نام
آفروآسیایی *sim- سم call, speak صدا زدن، صحبت کردن
سامی *(ʔi-)šim- شم name نام
سامی *šVmVy/w- شمی 'call, give name' صدا زدن، نام نهادن
اکدی šum- شُم-
اگاریتی šm شم
فنیقی šm شم
عبری šēm شِم
آرامی Pal šēm, šwm شِم\ شوم
آرامی بایبل šum شُم
سریانی šǝm شم
آرامی جدید Urm šimm- شِمم-
مندایی šum- شُم-
عربی جنوبی s1̇m س̇م
گعز sǝm سم
مهری ham هَم
مهری hmō همُ
جبالی šum شُم
حرصوصی hem هِم
حرصوصی hēm هِم
سقطری šem شِم
عربی ʔism- ءِسم-
عربی smy/w سمی/و
عربی جدید Leb ʔǝsǝm, Mec ism, Mlt isem ءسم\  ِسم\ ِسِم


نیز رجوع کنید: سمو (اسم)

منابع

سوم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2