سلح (ریشه)

ریشه «سلح» (SLḤ)؛ سلاح، جنگ‌افزار. این واژه 4 بار در قالب صورت جمع «أسلحۀ» در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سلح: سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگند چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است. جمع آن اسلحه است كه چهار بار در قرآن، مثلا سوره نساء آيه 102 آمده است‏ «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ‏ أَسْلِحَتِكُمْ‏ وَ أَمْتِعَتِكُمْ ...» (قاموس قرآن، ج3، ص286).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَسلِحَة (اسم. جمع سِلاح): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	اَسلِحَة	اَسلِحَة	اَسلِحَة	سلح: سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگند چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است		قاموس قرآن، ج‏3، ص: 286
آفروآسیایی	*silaḥ-	سلح	sharp weapon	سلاح تیز
سامی	*šilāḥ-	شلح	'weapon' 1, 'javelin' 2	"سلاح" 1، " نیزه" 2
اگاریتی	šlḥ 2	شلح
عبری	šelaḥ 2	شِلَح
آرامی	šilḥa 1	شِلحَ
عربی	silāḥ- 1	سِلَح-

منابع

سلح (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2