سلح (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «سلح» (SLḤ)؛ سلاح، جنگ‌افزار. این واژه 4 بار در قالب صورت جمع «أسلحۀ» در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سلح: سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگند چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است. جمع آن اسلحه است كه چهار بار در قرآن، مثلا سوره نساء آيه 102 آمده است‏ «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ‏ أَسْلِحَتِكُمْ‏ وَ أَمْتِعَتِكُمْ ...» (قاموس قرآن، ج3، ص286).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَسلِحَة (اسم. جمع سِلاح): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن اَسلِحَة اَسلِحَة اَسلِحَة سلح: سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگند چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است قاموس قرآن، ج‏3، ص: 286
آفروآسیایی *silaḥ- سلح sharp weapon سلاح تیز
سامی *šilāḥ- شلح 'weapon' 1, 'javelin' 2 "سلاح" 1، " نیزه" 2
اگاریتی šlḥ 2 شلح
عبری šelaḥ 2 شِلَح
آرامی šilḥa 1 شِلحَ
عربی silāḥ- 1 سِلَح-

منابع

سلح (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2