حور (سفید و سیاه)

ریشه «حور» (ḤWR)؛ سفید و سیاه، زنان بهشتی. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حُور: زنان بهشتى. كَذلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ‏ بِحُورٍ عِينٍ‏ دخان: 54 حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ‏ رحمن: 72. حور جمع حَوْرَاء و آن بمعنى زن سفيد بدن و سيمين تن است عين جمع عَيْنَاء و آن زنى است كه حدقه چشمش بزرگ باشد كه سبب مزيد زيبائى است (مجمع) (قاموس قرآن، ج2، ص192).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حور (جمع أحوَر): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	حور	حور	حور	زنان بهشتى‏. حور جمع حَوْرَاء و آن بمعنى زن سفيد بدن و سيمين تن است عين جمع عَيْنَاء و آن زنى است كه حدقه چشمش بزرگ باشد كه سبب مزيد زيبائى است (مجمع).		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 192
آفروآسیایی	*ḥwr	حور	be black and white	سیاه و سفید بودن
سامی	*ḥwr	حور	be black and white	سیاه و سفید بودن
عبری	ḥwr	حور	'to grow pale'	"رنگ پریده شدن"
آرامی	Off ḥwry	حوری	'white'	'سفید'
آرامی یهودی	ḥiwwār-	حِووَر-	'white'	'سفید'
سریانی	ḥewwār-	حِووَر-	'white'	'سفید'
مندایی	hi/auara	هِ/ََُرَ	'white'	'سفید'
مهری	ḥöwar	حُوَر	'black'	"سیاه"
جبالی	ḥōr	حُر	'black'	"سیاه"
حرصوصی	ḥewer	حِوِر	'black'	"سیاه"
سقطری	ḥohar	حُهَر	'black', ḥeyhor 'cloud'	«سیاه»، "ابر"
عربی	ʔaḥwariy-	ءَحوَرِی-	'blanc, qui a la peau blanc', ʔaḥwar- 'qui a les yeux grands, d'un beau noir, que le blanc qui les entoure... '	سفید، کسی که پوست سفید دارد، کسی که چشمان درشت، سیاه و زیبا دارد (نسبت به سفیدی که آنها را احاطه کرده است)

منابع

حور (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2