حور (سفید و سیاه)

از قرآن پدیا

ریشه «حور» (ḤWR)؛ سفید و سیاه، زنان بهشتی. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حُور: زنان بهشتى. كَذلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ‏ بِحُورٍ عِينٍ‏ دخان: 54 حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ‏ رحمن: 72. حور جمع حَوْرَاء و آن بمعنى زن سفيد بدن و سيمين تن است عين جمع عَيْنَاء و آن زنى است كه حدقه چشمش بزرگ باشد كه سبب مزيد زيبائى است (مجمع) (قاموس قرآن، ج2، ص192).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حور (جمع أحوَر): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حور حور حور زنان بهشتى‏. حور جمع حَوْرَاء و آن بمعنى زن سفيد بدن و سيمين تن است عين جمع عَيْنَاء و آن زنى است كه حدقه چشمش بزرگ باشد كه سبب مزيد زيبائى است (مجمع). قاموس قرآن، ج‏2، ص: 192
آفروآسیایی *ḥwr حور be black and white سیاه و سفید بودن
سامی *ḥwr حور be black and white سیاه و سفید بودن
عبری ḥwr حور 'to grow pale' "رنگ پریده شدن"
آرامی Off ḥwry حوری 'white' 'سفید'
آرامی یهودی ḥiwwār- حِووَر- 'white' 'سفید'
سریانی ḥewwār- حِووَر- 'white' 'سفید'
مندایی hi/auara هِ/ََُرَ 'white' 'سفید'
مهری ḥöwar حُوَر 'black' "سیاه"
جبالی ḥōr حُر 'black' "سیاه"
حرصوصی ḥewer حِوِر 'black' "سیاه"
سقطری ḥohar حُهَر 'black', ḥeyhor 'cloud' «سیاه»، "ابر"
عربی ʔaḥwariy- ءَحوَرِی- 'blanc, qui a la peau blanc', ʔaḥwar- 'qui a les yeux grands, d'un beau noir, que le blanc qui les entoure... ' سفید، کسی که پوست سفید دارد، کسی که چشمان درشت، سیاه و زیبا دارد (نسبت به سفیدی که آنها را احاطه کرده است)

منابع

حور (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2