حمل (ریشه)

ریشه «حمل» (ḤML)؛ برداشتن بار، حمل کردن. این ریشه جمعا 64 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

حمل: (بفتح اوّل) برداشتن بار و بار. فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّى يَضَعْنَ‏ حَمْلَهُنَ‏ ... طلاق: 6 بر آنها خرجى دهيد تا بار خويش را بگذارند (قاموس قرآن، ج2، ص181).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَمَلَ (فعل مجرد): 41 بار

حِمل (اسم): 3 بار

حَمل (اسم): 8 بار

حامِل (اسم فاعل): 2 بار

حَمولَة (صفت فعول): 1 بار

حَمّالَة (صفت مبالغه): 1 بار

حَمَّلَ (فعل باب تفعیل): 5 بار

اِحتَمَلَ (فعل باب افتعال): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	حَمَلَ	حَمَلَ	حَمَلَ	حمل: برداشتن بار و بار		قاموس قرآن، ج‏2، ص: 181
آفروآسیایی	*ḥumil-	حمل	load	بار
آفروآسیایی	*ḥumil-	حمل	pregnant	حامله
سامی	*ḥVmil-	حمل	'carry (a load)'	"حمل (بار)"
سامی	*ḥVmVl-	حمل	'be pregnant'	"باردار بودن"
عربی	ḥml i,1,12	حمل ِ\\
عربی	ḥml	حمل

منابع

حمل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2