سکین (ریشه)

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۳ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «سِکّین» (Sikkīn)؛ چاقو. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

«وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَ‏ سِكِّيناً وَ قالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ ...» يوسف: 31. سكين بر وزن سجين بمعنى كارد است در اقرب گويد: آن آلت ذبح است‏ (قاموس قرآن، ج3، ص286).

ساخت‌های صرفی در قرآن

سِکِّین (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سِکِّین سِکِّین سِکِّین کارد- چاقو قاموس قرآن، ج‏3، ص: 286
آفروآسیایی *ĉa/uki/an- شکن knife چاقو
سامی *ŝakīn- شکن 'knife' "چاقو"
عبری ŝakkīn شَککِن
سریانی sakkīn- سَککِن-
عربی sikkīn- (<Arm) سِککِن- (از آرامی)

منابع

سکن (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2