سکین (ریشه)
ریشه «سِکّین» (Sikkīn)؛ چاقو. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
«وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَ سِكِّيناً وَ قالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ ...» يوسف: 31. سكين بر وزن سجين بمعنى كارد است در اقرب گويد: آن آلت ذبح است (قاموس قرآن، ج3، ص286).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سِکِّین (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سِکِّین | سِکِّین | سِکِّین | کارد- چاقو | قاموس قرآن، ج3، ص: 286 | |
| آفروآسیایی | *ĉa/uki/an- | شکن | knife | چاقو | ||
| سامی | *ŝakīn- | شکن | 'knife' | "چاقو" | ||
| عبری | ŝakkīn | شَککِن | ||||
| سریانی | sakkīn- | سَککِن- | ||||
| عربی | sikkīn- (<Arm) | سِککِن- (از آرامی) |