کلل (کُلّ)
ریشه «کلل» (KLL)؛ همه، هر. این ریشه ؟ بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
كُلّ: (بضمّ كاف) اسمى دلالت بر استغراق دارد، دائم الاضافه است خواه مضاف اليه در لفظ باشد يا در تقدير، بنكره و معرفه اضافه ميشود، معناى تمام، همه و جميع ميدهد إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِ شَيْءٍ قَدِيرٌ بقره: 20. خدا بر همه چيز توانا است وَ لا تَبْسُطْها كُلَ الْبَسْطِ اسراء: 29. دستت را باز مكن تمام باز كردن.
در اقرب الموارد گويد: گاهى براى تكثير و مبالغه آيد مثل تُدَمِّرُ كُلَ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّها احقاف: 25. ولى ظاهرا در آيه براى استغراق است يعنى هلاك ميكند هر چيزى را كه بر آن بگذرد.
و چون ماء مصدرى بآن لاحق شود معنى تكرار و «هر وقت» ميدهد، كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً آل عمران: 37 (قاموس قرآن، ج6، ص138).
ساخت‌های صرفی در قرآن
کُلّ (سور): ؟ بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | کل | کل | کل | استغراق- همه | قاموس قرآن، ج6، ص: 137 | |
| آفروآسیایی | *ʔa-kʷall- | اَ-کُوَل | all | همه، کل | ||
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *kʷall- | کلل | 'all' | 'همه' | ||
| سامی | *kilʔ- | کلء | both | هر دو | ||
| اکدی | kalû | کَلُ | ||||
| اکدی | kilallū | کِلَللُ | 'both' | هر دو | ||
| اگاریتی | kla-t | کلَ-ت | 'both' | هر دو | ||
| عبری | kilʔ-ayim | کِلء-َیِم | 'of two kinds' | "از دو نوع" | ||
| عربی جنوبی | klʔy | کلءی | ||||
| گعز | kʷǝllu | کللُ | ||||
| گعز | kǝlʔe 2 | کلءِ | ||||
| سقطری | keʔala | کِءَلَ | 'both' | هر دو | ||
| عربی | kull | کُلّ | ||||
| عربی | kilā | کِلا | 'both' | هر دو | ||