ویل (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «ویل» (WYL)؛ وای! ای وای! افسوس!. نوحه و فریاد، حرف تأسف. این ریشه 40 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ويل‏: واى. طبرسى فرموده: ويل لفظى است هر كه در مهلكه واقع شود آنرا بكار برد و آن در اصل عذاب و هلاك است. راغب از اصمعى نقل كرده ويل بمعنى قبح است و گاهى در تحسّر و تأسف بكار رود ولى ويح در ترحم استعمال ميشود جوهرى گويد: آن كلمه عذاب است گويند: ويله- ويلك- ويلى- نگارنده گويد: در هر حال كلمه ايست حكايت از بد بختى و عذاب دارد خواه شخص گرفتار خودش بگويد مثل‏ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها كهف: 49. و خواه از ديگرى بديگرى باشد مثل‏ وَيْلَكَ‏ آمِنْ‏ احقاف: 17. واى بر تو ايمان بياور وَيْلٌ‏ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ‏ مرسلات: 15. واى در آنروز بر تكذيب كنندگان.

در آيه‏ قالَتْ يا وَيْلَتى‏ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ هود: 72. ظاهرا بمعنى تعجّب است (قاموس قرآن، ج7، ص257).

ساخت‌های صرفی در قرآن

وَیل (اسم): 40 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن وَیل وَیل وَیل ويل‏: واى طبرسى فرموده: ويل لفظى است هر كه در مهلكه واقع شود آنرا بكار برد و آن در اصل عذاب و هلاك است قاموس قرآن، ج‏7، ص: 257
آفروآسیایی *wal- ول lamentations, funeral song نوحه، آهنگ عزاداری
سامی *wVlwVl- ~ *walwāl- ولول 'shout' 1, 'lamentations' 2 "فریاد" 1، "نوحه" 2
عربی wlwl 1, walwāl-at- 2 ولول \ وَلوَل-َت-

منابع

ویل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2