وهب (ریشه)
ریشه «وهب» (WHB)؛ دادن، بخشیدن، عطا کردن. این ریشه 25 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
وهب: هبه بخشيدن و دادن بغير عوض است در مفردات ميگويد: «الْهِبَةُ أن تجعل ملكك لغيرك بغير عوض».
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ ابراهيم: 39. حمد خدا را كه در پيرى اسماعيل و اسحق را بمن عطا فرمود.
وَهَّاب: از اسماء حسنى است (بسيار عطا كننده) و آن سه بار در قرآن مجيد آمده است: وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ آل عمران: 8 (قاموس قرآن، ج7، ص255).
ساختهای صرفی در قرآن
وَهَبَ (فعل مجرد): 22 بار
وَهّاب (صفت مبالغه): 3 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | وَهَبَ | وَهَبَ | وَهَبَ | وهب: هبه بخشيدن و دادن بغير عوض است در مفردات ميگويد: | قاموس قرآن، ج7، ص: 255 | |
آفروآسیایی | *hVwab- | هوب | give, send | دادن، ارسال | ||
سامی | *wVhVb- | وهب | 'give' | 'دادن' | ||
عبری | yhb | یهب | ||||
آرامی | Bib Pal yhb | یهب | ||||
سریانی | y(h)b | ی(ه)ب | ||||
آرامی جدید | Urm yhb | یهب | ||||
مندایی | ahb | َهب | ||||
عربی جنوبی | whb | وهب | ||||
گعز | whb | وهب | ||||
عربی | whb | وهب |