وهب (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «وهب» (WHB)؛ دادن، بخشیدن، عطا کردن. این ریشه 25 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

وهب‏: هبه بخشيدن و دادن بغير عوض است در مفردات ميگويد: «الْهِبَةُ أن تجعل ملكك لغيرك بغير عوض».

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي‏ وَهَبَ‏ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ‏ ابراهيم: 39. حمد خدا را كه در پيرى اسماعيل و اسحق را بمن عطا فرمود.

وَهَّاب‏: از اسماء حسنى است (بسيار عطا كننده) و آن سه بار در قرآن مجيد آمده است: وَ هَبْ‏ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ‏ الْوَهَّابُ‏ آل عمران: 8 (قاموس قرآن، ج7، ص255).

ساخت‌های صرفی در قرآن

وَهَبَ (فعل مجرد): 22 بار

وَهّاب (صفت مبالغه): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن وَهَبَ وَهَبَ وَهَبَ وهب‏: هبه بخشيدن و دادن بغير عوض است در مفردات ميگويد: قاموس قرآن، ج‏7، ص: 255
آفروآسیایی *hVwab- هوب give, send دادن، ارسال
سامی *wVhVb- وهب 'give' 'دادن'
عبری yhb یهب
آرامی Bib Pal yhb   یهب
سریانی y(h)b ی(ه)ب
آرامی جدید Urm yhb یهب
مندایی ahb َهب
عربی جنوبی whb وهب
گعز whb وهب
عربی whb وهب

منابع

وهب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2