وصد (وَصید)
ریشه «وصد» (WṢD)؛ وصید. ؟؟ . این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
وَ كَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصِيدِ كهف: 18. سگشان بازوهاى خود را بر آستانه گشوده بود «الْوَصِيدُ الفناء» (قاموس قرآن، ج7، ص221)
ساختهای صرفی در قرآن
وَصید (صفت فعیل): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | وَصید | وَصید | وَصید | آستانه | قاموس قرآن، ج7، ص: 221 | |
آفروآسیایی | *c̣awad-/*c̣ayad- | صود | hunt | شکار | 2 سد = صد (منع) | |
سامی | *ṣVwad/*ṣVyad- | صود | 'hunt (v.), take, catch' 1, 'fish' 2 | «شکار کردن، گرفتن» 1، «ماهی» 2 | 2 سد = صد (منع) | |
اکدی | ṣâdu | صَدُ | ||||
اگاریتی | ṣd | صد | ||||
عبری | ṣwd | صود | ||||
مهری | c̣ayd 2 | صَید | ||||
جبالی | c̣od 2 | صُد | ||||
حرصوصی | ṣayd 2 | صَید | ||||
سقطری | ṣode 2 | صُدِ | ||||
عربی | ṣyd | صید |
ارتباط دادهها با این ریشه-معنا مشخص نیست. اساسا وصید به چه معناست؟!