وصد (وَصید)

از قرآن پدیا

ریشه «وصد» (WṢD)؛ وصید. ؟؟ . این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

وَ كَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَيْهِ‏ بِالْوَصِيدِ كهف: 18. سگشان بازوهاى خود را بر آستانه گشوده بود «الْوَصِيدُ الفناء» (قاموس قرآن، ج7، ص221)

ساخت‌های صرفی در قرآن

وَصید (صفت فعیل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن وَصید وَصید وَصید آستانه قاموس قرآن، ج‏7، ص: 221
آفروآسیایی *c̣awad-/*c̣ayad- صود hunt شکار 2 سد = صد (منع)
سامی *ṣVwad/*ṣVyad- صود 'hunt (v.), take, catch' 1, 'fish' 2 «شکار کردن، گرفتن» 1، «ماهی» 2 2 سد = صد (منع)
اکدی ṣâdu صَدُ
اگاریتی ṣd صد
عبری ṣwd صود
مهری c̣ayd 2 صَید
جبالی c̣od 2 صُد
حرصوصی ṣayd 2 صَید
سقطری ṣode 2 صُدِ
عربی ṣyd صید


ارتباط داده‌ها با این ریشه-معنا مشخص نیست. اساسا وصید به چه معناست؟!

منابع

وصد (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2