وئد (ریشه)
ریشه «وئد» (WˀD)؛ زنده به گور کردن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
وءد: وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ. بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ تكوير: 8 و 9. وأد بمعنى زنده بگور كردن است در قاموس ميگويد: «واد بنته» يعنى دخترش را زنده بگور كرد موؤدة و وئيدة دختر زنده بگور شده است يعنى: آنگاه كه دختر زنده بگور شده سؤال شود كه بچه گناهى كشته شده است (قاموس قرآن، ج7، ص175).
ساخت‌های صرفی در قرآن
مَوؤُودَة (اسم مفعول): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | مَوؤُودَة | مَوؤُودَة | مَوؤُودَة | زنده بگور كردن | قاموس قرآن، ج7، ص: 175 | |
| آفروآسیایی | *waʔid- | وءد | hunt, catch | شکار کردن، گرفتن | ||
| سامی | ||||||
داده اندک و مشکوک است.