نحر (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «نحر» (NḤR)؛ بالای سینه، ترقوه، ذبح کردن شتر. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

نحر: إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ. فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ ... كوثر: 1 و 2. نَحْر را بالاى سينه گفته‏اند جمع آن نحور است‏.

راغب گويد آن محلّ گردنبند از سينه است و «نَحْرُ البعيرِ» از آنست كه از آن محلّ نحرش ميكنند در صحاح و غيره گفته: نحر در محلّ نحر مثل گلو در ذبح است معنى آيه چنين است: ما بتو خير فراوان عنايت كرديم پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن گوئى شمول آن فقط بشتر قربانى است و غير آن از گوسفند و غيره كه ذبح ميشوند نه نحر. داخل در مراداند (قاموس قرآن، ج7، ص31).

ساخت‌های صرفی در قرآن

نَحرَ (فعل مجرد): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن نَحرَ نَحرَ نَحرَ نحر: إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ. فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ ... كوثر: 1 و 2. نَحْر را بالاى سينه گفته‏اند جمع آن نحور است‏ قاموس قرآن، ج‏7، ص: 30
آفروآسیایی
سامی *naḥ(a)r- نحر upper part of chest قسمت بالای سینه
جبالی náḥar نَحَر 'windpipe and lungs' "نای و ریه" [JJ 187]
عربی naḥr- نَحر- 'clavicule et la partie du corps entre le bas du cou et le sternum' ترقوه و قسمتی از بدن بین پایین گردن و جناغ سینه [BK 2 1213]

منابع

نحر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2