موت (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «موت» (MWT)؛ مرگ، مردن، مرده. این ریشه در ساخت‌های متنوع خود جمعا 165 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

موت‏: مرگ. فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ‏ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‏ بقره: 94. فعل آن از باب نصر ينصر و علم يعلم ميايد على هذا «مات يموت» و «مات يمات» هر دو صحيح است. در آيه‏ وَ لَئِنْ‏ مُتُّمْ‏ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ‏ آل عمران: 158، ايضا آيه 157. كه «متّم» بضمّ ميم آمده از نصر ينصر است ولى در آيه‏ إِذا مِتُّمْ‏ وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً مؤمنون: 35.

ميت‏ و ميّت‏: هر دو بمعنى مرده است. مثل‏ أَ وَ مَنْ كانَ‏ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ‏ انعام: 122. لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً فرقان: 49. كه در مرده انسان و غير انسان است و مثل‏ إِنَّكَ‏ مَيِّتٌ‏ وَ إِنَّهُمْ‏ مَيِّتُونَ‏ زمر: 30. حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالًا سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ‏ اعراف: 57. كه درباره انسان و غير انسان هر دو آمده است.

ممات‏: نيز بمعنى موت است. إِذاً لَأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ‏ الْمَماتِ‏ اسراء: 75.

ميتة: مؤنّث ميت و در عرف شرع حيوانى است كه بدون ذبح شرعى مرده است خواه خود بخود بميرد و يا بذبح غير شرعى. حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ‏ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ ... مائده: 3. در آيه‏ وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ‏ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا يس: 33 (قاموس قرآن، ج6، ص302-303).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ماتَ (فعل مجرد): 39 بار

اَماتَ (فعل باب افعال): 21 بار

مَوت (اسم): 50 بار

مَوتَة (اسم): 3 بار

مَمات (مصدر میمی): 3 بار

مَیت (صفت مشبهه): 5 بار

مَیتَة (صفت مشبهه): 6 بار

مَیِّت (صفت فعیل): 38 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن ماتَ ماتَ ماتَ موت‏: مرگ قاموس قرآن، ج‏6، ص: 302
آفروآسیایی *mawVt- موت die مردن
سامی *mw/yt موت to die مردن
اکدی mâtu (Ass muātu) OAkk on مَتُ [CAD M 421], [AHw 634]
اگاریتی mt مت [Aist 197]
کنعانی AMARNA ti-mi-tu-na-nu تِ-مِ-تُ-نَ-نُ 'you make us die' (impf.caus.suff.) "شما باعث می شوید بمیریم" [HJ 605], AMM ymtn (impf.3 pl.m.) [ibid.], PHO mt
عبری mwt موت [KB 562]
آرامی SAM OLD OFF NAB PLM HTR mwt/myt   OFF NA   موت/میت 'Tod' مرگ [HJ 605-6], BIB mōt[KB deutsch 1734]
آرامی یهودی mwt, myt موت\ میت [Ja 780]; [Sok 297]
سریانی mīt مِت [Brock 378]
مندایی MUT MU [DM 263]
عربی جنوبی SAB mwt موت [SD 89]
گعز mōta مُتَ
مهری mōt مُت [JM 275]
جبالی emyét ِمیِت 'to put to death'  'death' "میراندن، به قتل رساندن" 'مرگ' [JJ 176]; mít
حرصوصی mōt مُت
سقطری مِ 'mort' "مرگ" [LS 237].
عربی mwt موت [BK 2 1165]

منابع

موت (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2