شفه (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «شفه» (ŠFH)؛ شَفَه، لب. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شفه: لب. «أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ. وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ‏» بلد: 8 و 9. آيا باو دو چشم يك زبان و دو لب قرار نداديم؟ اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده و در آيه اهميت دو لب در وجود بشر و فايده آنها منظور است (قاموس قرآن، ج4، ص58).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شَفَة (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن شَفَة شَفَة شَفَة شفه: لب- لبه- کنار قاموس قرآن، ج‏4، ص: 58
آفروآسیایی *ĉV(n)f- شف lip لب
آفروآسیایی *sVp- سف pole, beam تیر ساختمان، میله، تیرچه
سامی *ŝa(n)p-(at-) شف lip لب
سامی *šip- شف 'beam' تیر، پرتو
اکدی šaptu OAkk on شَفتُ [CAD š1 483], [AHw 1176]
اکدی šipu شِفُ 'eine Balken' aB میله؟ AHw 1247
ابلایی sa-ba-tum, sa-íb-tum /syap(a)tum ?/ سَ-بَ-تُم\ سَ-ِب-تُم /سیَف(َ)تُم / [Kr 11; Bl E No. 25]
اگاریتی špt شفت [Aist 313]
عبری ŝāpā شَفَ [KB 1346].
آرامی OLD OFF špt شفت [HJ 1181]
آرامی یهودی siptā سِفتَ 'border, lip, hem' "حاشیه، لب، لبه" [Ja 985] (also orthographic variants with ŝ [ibid. 1620]).
سریانی septā سِفتَ [Brock 489]
آرامی جدید MAL sefft_a   سِففثَ 'Lippe' 'Lippe' لب [Berg 79] MLḤS sepso
مندایی sipta سِفتَ [DM 329]
عربی šafat- (šifat-), pl. šifāh-, šafawāt- شَفَت- (شِفَت-)\  شِفَه-\ شَفَوَت- [BK 1 1251]

منابع

شفه (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2