شحم (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «شحم» (ŠḤM)؛ پیه، چربی. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شحم: پيه. وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ‏ شُحُومَهُما إِلَّا ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوايا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ‏ انعام: 146. آيه صريح است در اينكه پيه گاو و گوسفند بر يهود در اثر تجاوز و عصيانشان حرام گرديده است مگر آن پيه كه بر پشت آندو بوده يا در روده‏ها يا باستخوان آميخته بود (قاموس قرآن، ج4، ص9).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شُحوم (اسم. جمع شَحم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن شُحوم شُحوم شُحوم شحم: پيه قاموس قرآن، ج‏4، ص: 9
آفروآسیایی *ĉaḥm- شحم fat چربی
سامی *ŝaḥm- {} *ĉaḥm- شحم fat چربی
اکدی šēmu شِمُ 'fat, grease' SB "چربی، روغن [CAD š2 287]; šēmētu do. [ibid. 276] LL (probably a fem. plural).
جبالی ŝḥǝmɛ́t شحمِت 'temple (as far as the eye)' "شقیقه (تا دور چشم)" [JJ 250].
عربی šaḥm- شَحم- 'graisse' چاق [BK 1 1199]

منابع

شحم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2