شحم (ریشه)
ریشه «شحم» (ŠḤM)؛ پیه، چربی. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
شحم: پيه. وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما إِلَّا ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوايا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ انعام: 146. آيه صريح است در اينكه پيه گاو و گوسفند بر يهود در اثر تجاوز و عصيانشان حرام گرديده است مگر آن پيه كه بر پشت آندو بوده يا در رودهها يا باستخوان آميخته بود (قاموس قرآن، ج4، ص9).
ساختهای صرفی در قرآن
شُحوم (اسم. جمع شَحم): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | شُحوم | شُحوم | شُحوم | شحم: پيه | قاموس قرآن، ج4، ص: 9 | |
آفروآسیایی | *ĉaḥm- | شحم | fat | چربی | ||
سامی | *ŝaḥm- {} *ĉaḥm- | شحم | fat | چربی | ||
اکدی | šēmu | شِمُ | 'fat, grease' SB | "چربی، روغن | [CAD š2 287]; šēmētu do. [ibid. 276] LL (probably a fem. plural). | |
جبالی | ŝḥǝmɛ́t | شحمِت | 'temple (as far as the eye)' | "شقیقه (تا دور چشم)" | [JJ 250]. | |
عربی | šaḥm- | شَحم- | 'graisse' | چاق | [BK 1 1199] |