دوم (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «دوم» (DWM)؛ ثبات، دوام، سکونت. این ریشه 9 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

دوم: دوام بمعنى ثبوت و امتداد است‏. «وَ أَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ‏ حَيًّا» مريم: 31 نماز و زكوة را تا زنده‏ام بر من توصيه كرد (قاموس قرآن، ج2، ص379).

ساخت‌های صرفی در قرآن

دامَ (فعل مجرد): 7 بار

دائِم (اسم فاعل): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن دامَ دامَ دامَ دوم: دوام بمعنى ثبوت و امتداد است چنانكه در اقرب آمده، در صحاح و مفردات گويد: اصل دوام بمعنى سكون و آرامى است گويند «دَامَ‏ الشَّيْ‏ءُ و دَامَ‏ الْمَاءُ» يعنى شى‏ء آرام شد و آب ايستاد در حديث آمده‏ قاموس قرآن، ج‏2، ص: 378
آفروآسیایی *dam- دم live, last, sit زندگی کردن، باقی ماندن، نشستن
سامی *dVm-/*dVwVm- دم 'dwell' 1, 'last' (v.) 2, 'stay a long time in one place' 3 "سکونت یافتن" 1، "دوام داشتن و پایستن" (v.) 2، "مدت طولانی در یک مکان ماندن" 3
اگاریتی dm 1 دم
عبری dūm, dūmā دُم\ دُمَ 'permanent settlement' «سکونت دائمی» HAL 216
مهری adyīm 3 َدیِم
حرصوصی adīm 3 َدِم
سقطری deme دِمِ 'to sleep' 'خوابیدن'
عربی dwm دوم

منابع

دوم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2