خیل (خِیال)
ریشه «خیل» (H̬YL)؛ گمان، خیال. این ریشه 4 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
خيل: (بر وزن علم و فلس) گمان. «خَالَ الشَّيْءَ: ظَنَّهُ» (اقرب) فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى طه: 66 آنگاه رشتهها و عصاهاى آنها از سحرشان، بموسى گمان ميرفت كه بشتاب حركت ميكنند (قاموس قرآن، ج2، ص320).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خَیَّلَ (فعل باب تفعیل، مجهول): 1 بار
مُختال (اسم مفعول، باب افتعال): 3 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خَیَّلَ | خَیَّلَ | خَیَّلَ | خيل: گمان | قاموس قرآن، ج2، ص: 319 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ḫVyal- | خیل | 'imagine' 1, 'think' 2 | «تصور کردن» 1، «فکر کردن» 2 | ||
| گعز | h_ly 2 | خلی | ||||
| عربی | h_yl | خیل |