حنک (ریشه)
ریشه «حنک» (ḤNK)؛ کام، چانه. این ریشه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حنك: (بر وزن فرس) چانه. اعمّ از چانه انسان و حيوان بمنقار كلاغ نيز حنك گويند (مفردات) لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ لَأَحْتَنِكَنَ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا اسراء: 62 اگر مرا تا روز قيامت مهلت دهى فرزندان وى را جز اندكى مهار ميكنم. احْتِنَاك بمعنى لگام زدن اسب است (قاموس قرآن، ج2، ص188).
ساخت‌های صرفی در قرآن
اِحتَنَکَ (فعل باب افتعال): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | اِحتَنَکَ | اِحتَنَکَ | اِحتَنَکَ | حنك: چانه- لگام زدن- لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ لَأَحْتَنِكَنَ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا اسراء: 62 | قاموس قرآن، ج2، ص: 188 | |
| آفروآسیایی | *ḥank(-ar)- | حنک | palate, gorge, uvula | کام، حلق، زبان کوچک | ||
| سامی | *ḥanak-/*ḥink- | حنک | 'palate' | "کام" | ||
| عبری | ḥēk, with suff. ḥikk- 2, | حِک\ حِکک- \ | 'palate' 'palate and tongue' | "کام" "کام و زبان" | [KB 313] (<*ḥikk- <*ḥink-); PB ḥănīkayim (dual) | |
| آرامی | OFF ḥnk 2 | حنک | 'palate' | "کام" | [HJ 338] | |
| آرامی یهودی | ḥikkā 2 | حِککَ | 'palate' | "کام" | [Ja 455]; ḥk (det. ḥykh) do. [Sok 200] | |
| مندایی | hinka 2 | هِنکَ | 'palate, throat' | "کام، گلو" | [DM 147] | |
| مهری | ḥǝnnūk 2 | حننُک | 'gum and palate' 'palate' | "لثه و کام" "کام" | [JM 183]; QISHN ḥank, pl. haḥnɔ̄́k | |
| جبالی | ḥǝnnūk 2 | حننُک | 'gum and palate' 'palate' | "لثه و کام" "کام" | [JM 183]; QISHN ḥank, pl. haḥnɔ̄́k | |
| عربی | ḥanak-, pl. ʔaḥnāk- 2 | حَنَک-\ ءَحنَک- | 'palais, et la partie de la bouche sous le menton correspondente au palais' | کام، و بخشی از دهان که زیر چانه مطابق با کام است. | [BK 1 505] | |